Rozdział 1.

"[...] coś mija, żeby zrobić miejsce nowemu."
                                             Katarzyna Grochola 

~ ♥ ♥ ♥ ~

-Tośka, znów  zabrałaś mi moją bluzkę ! - do mojego pokoju wpadła starsza siostra.

-Co ? Którą ? ! - spytałam zdezorientowana

-Tą niebieską z rękawkami podwijanymi ! 

-Nic ci nie wzięłam ! Twoje ciuchy są za duże na mnie ! Zrozum to ! A poza tym, czy ty możesz pukać gdy wchodzisz do mojego pokoju ? - wyszłam z Dominiką z pomieszczenia i skierowałyśmy się do kuchni, gdzie mama szykowała nam śniadanie. 

-Mamo Tośka znów wzięła moją bluzkę ! - powiedziała oskarżycielsko Domi. 

-Ile razy mam powtarzać, że nic nie wzięłam ? ! 

-Dziewczynki spokój ! Bądźcie trochę ciszej wasz ojciec wrócił późno z zebrania powinien się wyspać.- mama próbowała nas udobruchać.

-Już nie śpię.- do kuchni wszedł zaspany tata.
-Tato przepraszamy, po prostu Tośka wzięła moją bluzkę i za bardzo się zdenerwowałam- powiedziała Dominika robiąc maślane oczy.
-Oj dziewczynki, dziewczynki. - zaczął ojciec- Powinnyście dzielić się ubraniami. Przecież jesteście siostrami.- próbował jakoś załagodzić sytuację.
-Najpierw ubraniami, później przyjaciółmi, chłopakiem a może mężem też będę musiała się dzielić ?!- powiedziała zdenerwowana siostra.
-Oj Dominika mogłabyś dać spokój. - powiedziała łagodnie mama- Jaką bluzkę szukasz ?
-Tę co kupiłam tydzień temu. Tą niebieską. 
-Ostatnio widziałam ją w pralni, chyba jest jeszcze nie oprana.
-I widzisz mówiłam,że jej nie mam- powiedziałam zadowolona z swojej racji.
-Dobra, przepraszam.-rzuciła wkurzona-  Zadowolona ?
-Nawet bardzo - uśmiechnęłam się szeroko.
-Kochanie, pojedziemy dziś na zakupy?- mama zwróciła się w stronę ojca- Muszę kilka rzeczy kupić na jutro.
-Jak trzeba to pojedziemy - powiedział ziewając przy tym- ale najpierw muszę wypić mocną kawę.
-Dobrze. A wy dziewczynki- matka zwróciła się w naszą stronę- zjedźcie śniadanie i trzeba dom posprzątać. Jutro przyjeżdża do nas nas ciocia Grażyna .
-O nie !- powiedziałyśmy razem. Nie lubimy jej ani jej męża a syna tym bardziej. Nigdy nie przypadli nam do gustu. Ciotka z wujem byli zawsze zapatrzeni w siebie i swojego syna. 
-Nie słyszę sprzeciwów- pogroziła mama- Raz na jakiś czas możecie być mili i udać, że ich lubicie.
-Ja mogę udawać, ale jutro a dzisiaj idę zaraz na tańce.- powiedziałam i wyjęłam sobie cytrynę do herbaty.
-Też mogę poudawać, ale to jutro. Sprzątanie załatwimy z Tosią na w spółkę. Nie musisz się martwić mamo. - powiedziała jakoś podejrzanie Dominika. 

-Antosia jedziesz z nami ?- właśnie wychodziłam z łazienki, gdy mama krzyknęła do mnie z salonu.

-Nie, dzięki umówiłam się z Emilką, że z nią pójdę.- powiedziałam schodząc na dół.

-To Emilka też może jechać z nami.

-Nie, dzięki.- odpowiedziałam stanowczo. 

-Nie to nie. Dominika my wychodzimy, wrócimy po południu - krzyknęła. Gdy tylko usłyszałam dźwięk zamykających się drzwi poszłam do siostry.

-Dominika, nie widziałaś moich butów do tańca ?- spytałam

-Nie - odpowiedziała krótko - Pewnie są pod twoim łóżniek.

-Nie ma, patrzyłam.

-W szafie ?

-Też nie ma. Domi myśl szybciej, gdzie mogą być bo się spóźnię. 

-Poczekaj chwileczkę.- zwróciła się do mnie i poszła na górę. Przyszła po kilku minutach niosąc moje buty. - Masz. Nie becz już.

-Dzięki, gdzie były ?

-W salonie pod fotelem...

-Dzięki. Muszę już iść. Nie zapomnij posprzątać. - rzuciłam i skierowałam się do drzwi.

-Zostawię dla ciebie trochę.- usłyszałam gdy już wychodziłam.

Nie daleko od domu czekała już na mnie Emilka. Wysoka, szczupła rudowłosa dziewczyna. Poznałyśmy się w drugiej klasie podstawówki na zajęciach ruchowych. Emilka miała taką samą koszulkę co i ja. Od tamtej pory miałyśmy dużo podobnych rzeczy, oraz stałyśmy się nie rozłączne. 

-Już myślałam, że nie idziesz. - rzuciła mi na powitanie przyjaciółka.

-Ja bym nie szła ? Chyba śnisz kotku. 

-Racja. Mam ochotę iść na basen. Pójdziesz jutro ze mną ? 

-Z miłą chęcią, ale na pewno nie jutro. Jutro mam gości, więc muszę być w domu.

-Co ? Od kiedy ty jesteś w domu gdy są u was goście ? Czy ktoś ważny tym razem przychodzi ?

-Ciotka Grażyna z rodziną. - powiedziała spokojnie.

-Śmieszna jesteś- prychnęła- I to dla tego musisz zostać w domu ? Przecież obie się nie lubicie.

-No tak, ale wiesz.... Muszę pokazać rodzicom jakie mają grzeczne dziecko. 

-Grzeczne dziecko- powiedziała z przekąsem- Nie rozśmieszaj mnie. Mów lepiej co potrzebujesz.- jak ona dobrze mnie zna, nic się przed nią nie ukryje.

-Znalazłam warsztaty takie fajne, dwutygodniowe...

-Wiedziałam, po prostu wiedziałam.- przerwała mi 

-Brawo, to pośpieszmy się trochę bo się spóźnimy.

 

w tym samym czasie                                 ~ ♥ ♥ ♥ ~

Podśpiewywałam sobie piosenki lecące w radio, wycierając przy tym kurze. Dom prawie lśnił. Zostało jeszcze parę rzeczy do wykonania, ale to już zostawię dla Tosi. Kończyłam ścierać kurze, gdy usłyszałam dźwięk mojego telefonu. 

-Tak ?- odebrałam telefon.

-Hej, co robisz ? - w słuchawce usłyszałam słodki głos mojej przyjaciółki - Kasi.

-Można powiedzieć, że sprzątam. A co tam ?

-Nie uwierzysz, z kim się przed chwilą widziałam. - powiedziała podekscytowana.

-No mów, bo umrę. - powiedziałam sarkastycznie.

-Z Karolem. I wiesz co ? I wiesz co ?

-Nie wiem, oświeć mnie.

-No i was tak jakby umówiłam.  On szukał fotografa i mu powiedziałam, że ty lubisz fotki strzelać. I że idzie ci to nawet dobrze. No więc jutro o drugiej w parku masz na niego czekać z aparatem. Nie musisz dziękować.- odebrało mi mowę. Największe "ciacho" w szkole ma się jutro ze mną spotkać.

-Halo, jesteś tam ?- z zamyślenia wyrwała mnie Kasia

-Tak, ale musisz go przeprosić ode mnie. Bo ja jutro nie mogę się z nim spotkać. Obiecałam mamie pomóc. 

-Oj tam Tośka pomoże. 

-Tośka może i pomoże, ale to ja będę musiała później słuchać jak wykorzystuję młodszą siostrę.

-Oj tam. Nie pierwszy i nie ostatni raz- próbowała mnie przekonać.

-Kasia, nie. Przeproś za mnie Karola i powiedz, że kiedy indziej. Muszę kończyć pa. 

-Dominika zastanów się jeszcze. Taka szansa nie może się więcej nie zdarzyć.

-Pa...

Rozłączyłam się i poszłam do siebie do pokoju.Wzięłam leżący na łóżku aparat i zaczęłam oglądać zdjęcia. Miałam ich mnóstwo ! Z wycieczek, ze spacerów, ze świąt, a nawet koleżanek Tośki się załapały.

Siedziałam może tak z pół godziny. Z zajęcia wyrwała mnie Antosia, która weszła do mojego pokoju.

-Zupę grzeję, chcesz ?

-Chyba tak. - odpowiedziałam i wyłączyłam aparat 

-To chodź na dół-powiedziała i zniknęła mi z oczu.

-Jak na tańcach ? - spytałam siadając przy stole.

-Dobrze. Doszli do nas Dawid i Kamil. A ja muszę być w parze z Dawidem, bo trenerka mi tak kazała. A on nic nie umie....-moja siostra nawijała jak najęta. Nie wiem po kim ona odziedziczyła to gadulstwo, ale ja byłam na pewno bardziej zamknięta. 

-I wiesz, wyszło, że Kamil będzie tańczył z Emilką. Słuchasz mnie ?- siostra spojrzała na mnie ostrym wzrokiem.

-Oczywiście, że tak. A ile lat mają ci chłopcy ?

-Przed momentem ci mówiłam- zdenerwowała się- tyle co ja czyli po czternaście.

-Aha, to dobrze.-przytaknęłam

-Dziękuję zjadłam- powiedziała

-Na zdrowie. O Tosia- usłyszałam dzwonek do drzwi- idź otwórz, to pewnie rodzice.

-Dobra.- powiedziała i ruszyła w stronę wyjścia.

-Dominika, chodź na chwilkę.- usłyszałam wołanie siostry.

________________________________________________________________

Witam :)

Jak pierwszy tydzień szkoły ? 

Ja już mam zapowiedzianą kartkówkę z niemieckiego, oraz pracę na 100 słów z angielskiego.

Pozdrawiam :)

Czekam na waszą opinię :*

Czytam = komentuję to motywuje :) 

Ps. Rozdziały będą się pojawiały w sobotę co Wy na to ?