Rozdział 2.

"Prawdę, trzeba wyrazić prostymi słowami."

~ ♥ ♥ ♥ ~

-Dzień dobry, w czym mogę pomóc ? - Dominika zwróciła się do naszego gościa.

-Starszy aspirant Jacek Nowak - przedstawił się policjant - Czy tutaj mieszka Żaneta i Michał Jemiołowscy? 

Gdy policjant zapytał się o to czy tu mieszkają nasi rodzice, w żołądku coś mi się przekręciło. Wiele myśli napłynęło mi do głowy. Nogi zrobiły mi się z waty, a serce zaczęło szybciej bić...

-Tak, ale rodziców nie ma w domu.- powiedziała powoli siostra.

-A o co chodzi ? - wtrąciłam szybko.

-Mógłbym wejść ? 

-Tak, proszę. - Dominika zaprowadziła policjanta do salonu. -Czy mógłby pan powiedzieć nam o co chodzi?

-Niestety nie mam dla was dobrych wiadomości. - zaczął policjant, a ja poczułam jak robi mi się ciężko na sercu- Wasi rodzice mieli wypadek..... Przykro mi zginęli na miejscu. 

-Co ? To nie prawda ! - odpowiedziałam pośpiesznie - Ja zaraz zadzwonię do nich i przekona się pan, ze to nie prawda. Dominika, gdzie mój telefon ? - zwróciłam się do siostry, która wyglądała jakby była w jakimś transie. Patrzyła na jakiś daleki punkt przed sobą. Chwyciłam telefon leżący na stoliku i wykręciłam numer do mamy. Numer wyłączony. Taty tak samo. - Oni żyją, rozumie pan ? - zaniosłam się szlochem i wybiegłam z domu.

Zimne powietrze owiewało mi twarz. Usiadłam na huśtawce za domem. Poczułam jak strach i bezsilność napełnia moje ciało. "Oni żyją, na pewno żyją. " - próbowałam sama siebie przekonać. Łzy płynęły mi po policzku. Siedząc tak, nie interesował mnie nic.Pogoda, jakby wiedziała co się stało w moim życiu. Z promiennego  rannego nieba nie zostało już nic. Czułam jak po karku spływają mi krople deszczu. A wiatr przybrał na sile. 

~ ♥ ♥ ♥ ~

Usłyszałam jak Tośka trzaska drzwiami, to mnie wyrwało z transu.

-Jak to się stało ? - spytałam policjanta łamiącym się głosem.

-Z drugiej  strony jechała ciężarówka. Kierowca stracił panowanie nad pojazdem i wjechał prosto na samochód pani rodziców. Na prawdę bardzo mi przykro.

-Czy... czy to pewne, że to byli oni ? - szukałam jakiejś wymówki, że to jednak nie oni.

-Niestety tak. Znaleźliśmy przy nich dokumenty.

-Pozwoli pan, że pójdę do siostry ? - spytałam, ocierając łzę spływającą mi po policzku.

-Oczywiście. Dzwoniliśmy do siostry waszej matki, powiedziała, że się wami zaopiekuję. 

-Co ? - ożyłam - Skąd pan miał do niej kontakt ?

-W dokumentach pani matki znaleźliśmy kartkę z informacją, że w razie wypadku poinformować panią Grażynę. 

-Dobrze. - odpowiedziałam bezsilnie - Mogę iść już do siostry ? 

-Tak oczywiście, przyjdę później. Czy poczekać na waszą ciotkę ?

-Nie, poradzimy sobie.

-W takim razie dowidzenia. 

-Do widzenia.-  odpowiedziałam, gdy już policjant zniknął mi z oczu. Posiedziałam jeszcze chwilę przy stole, niedowierzając co się wydarzyło.  Łzy płynęły mi strumieniem po policzku. Nie chciałam dopuścić tej informacji do siebie. Deszcz uderzający o szyby okna, przypomniał mi o tym, że Tośka pewnie, przeżywa gorzej niż ja. Ona jest jeszcze młoda. Za młoda na taką straszną tragedię... 

Poszłam do siostry, która siedziała skulona, cała przemoknięta na huśtawce. Spojrzała na mnie czerwonymi oczami. Zrobiło mi się jej strasznie żal. Nic nie powiedziałam, po prostu usiadłam obok niej i ją przytuliłam. Ta wtuliła się do mnie mocno i pochlipywała co chwilę. Głaskałam ją po plecach, kołysząc nas do przodu i do tyłu. Łzy cisnęły mi się do oczu, ale próbowałam być silna. Dla niej, lecz to było takie trudne.

-Dominika, co teraz z nami będzie ? -spytała się łamiącym głosem. A ja po prostu nie wiedziałam co mam powiedzieć. 

-Ja nie chcę, aby nas rozdzielili. Ja nie chcę, ja nie chcę...- powtarzała,pochlipując po trochu. 

-Nie rozdzielą nas ! Słyszysz ? ! Nie rozdzielą, nie pozwolę im na to. - potrząsnęłam trochę nią. 

___________________________________________________________

Tak więc mamy drugi rozdział, czekam na wasze szczere opinie. 

Jak tam drugi tydzień w szkole ? Ja jestem już po dwóch kartkówkach z matematyki i jednej z niemieckiego. A na wtorek mam wiersz na pamięć ;/  Ale idzie przeżyć .....

 Byłam dzisiaj na grzybach. A oto jeden z grzybów jaki znalazłam w lesie :)

Ściskam ;*

 Do następnego  :)